είδα στο όνειρο πως ήμουν ήλιος και ζέσταινα το κορμί σου δίπλα σε μια πισίνα.
είχες αλειφθεί με λάδι καρύδας. οι αχτίδες μου έκαναν την επιδερμίδα σου να λάμπει σαν ιδρωμένο γυαλί ενός εξωτικού κοκτέιλ.
στα χείλη σου η γεύση από φρούτα του δάσους, του πάθους, του βάθους.
είχαν πάρει το χρώμα σκασμένου σύκου και το άρωμα μου.
κάποια στιγμή δεν άντεξες άλλο τη ζέστη και βούτηξες.
έγινα νερό και φως.
μια τιρκουάζ δίνη και άρχισα να σε ρουφάω.
σε ρουφούσα βαθιά, οι σπασμοί σου γίνονταν δαχτυλίδια μέσα στο νερό.
η πισίνα έγινε θάλασσα, η θάλασσα έγινε ωκεανός.
εμείς ένα υδάτινο σώμα παραδομένο σε έναν ανήλεο παφλασμό σε σκοτεινούς πυθμένες.
όμορφες ιριδίζουσες φουσκάλες αναδύονταν σαν μικροί επίμονοι οργασμοί, σαν σταγόνες μιας εκστασιασμένης βροχής.
ένα κύμα μας τυλίξε σε ακούραστο χορό.
οι ανάσες μας πλήκτρα, χορδές που μόνο εμείς ακούμε.
μας αρέσει αυτό το παιχνίδι.
πήρα ανθρώπινη μορφή και συνεχίσαμε να παίζουμε.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου