Τρίτη 13 Μαΐου 2014

στροφή


είχαμε τσακωθεί για κάτι που ήταν τόσο σημαντικό.
τότε.
καθόμασταν μέσα στο αυτοκίνητο που διέσχιζε τον εξοχικό δρόμο που πηγαίνει προς τα Χάνια. πηγαίναμε στους δικούς της να γιορτάσουμε τη μέρα της μητέρας.
την μισούσα εκείνη τη στιγμή.
γιατί δεν με καταλάβαινε. γιατί δεν προσπαθούσε να με καταλάβει.
ίσως ένιωθα και λίγο ανεπαρκής απέναντι της που δεν μπορούσα να της προσφέρω τη ζωή που της είχα υποσχεθεί.
τη ζωή που της άξιζε.
αλλά έπρεπε να δείχνει κατανόηση. ήταν η γαμημένη γυναίκα μου.
δεν έβλεπα την άνοιξη που ανθούσε έξω από το παρμπρίζ.
δεν μύριζα τα λουλούδια.
έβλεπα μόνο το κόκκινο του θυμού μου και τον μύριζα να αναδύεται από τους πόρους μου.
από το ραδιόφωνο άκουσα την εισαγωγή του Absolute Beginners του Μπόουι.
τις μαγικές νότες της κιθάρας που πάντοτε με ηρεμούσαν.
πέρασε ολόκληρη η σχέση μας μπρος από τα μάτια μου.
οι διακοπές στην Άνδρο.
το πρώτο μας γλωσσόφιλο.
το ιδρωμένο σεξ στη ταράτσα.
το μπλε πουκάμισο που μου έκανε δώρο.
το ποίημα που είχα ξεκινήσει να της γράφω.
ηρέμησα.
γαλήνεψα.
στη μέση του τραγουδιού έγειρα και της ψιθύρισα 
σαγαπάω
όπως έκανα παλιά σαν να ήταν μια λέξη.
εγώ σαγαπάω ήταν η απάντηση της.
στην επόμενη στροφή ένα φορτηγό 
έκανε όπισθεν κάθετα στο δρόμο.
νομίζω ότι πρόλαβα να ακούσω τη κραυγή της
αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος.
μάζεψαν την μισοκαμένη γνάθο μου από το τιμόνι που είχε σφηνώσει
για να με αναγνωρίσουν.
μια κουρούνα έξυσε τον βολβό του αριστερού μου ματιού
από την άσφαλτο και τάισε τα νεογνά της
τρεις μέρες αργότερα.
και άλλες λεπτομέρειες που εσείς οι ζωντανοί
θεωρείτε μακάβριες και ουσιαστικές
αλλά πίστεψε με, είναι άνευ ουσίας όταν φτάσεις εδώ.
η ουσία είναι πρόλαβα να της πω
σαγαπάω.
προλαβαίνεις κι εσύ.

Γιώργος Τρίκερι







1 σχόλιο: