με γέννησε άμυαλος θεός με μια τυφλή κατσίκα
βρέφος τριών μηνών
με έφεραν στη πόλη
σπούδασα μπαλέτο και μαγειρική
στα τετράδια μου ζωγράφιζα υποβρύχια, ήλιους
και ξανθούς ποδοσφαιριστές.
μια φορά με σήκωσαν να πω μάθημα
"στη δημοκρατία η μειοψηφία ζει δυστυχισμένη"
είναι το μόνο που μου ήρθε στο μυαλό
και το ξεστόμισα
οι δάσκαλοι με θεώρησαν
ψυχοπαθή και ψυχοβγάλτη
αλλά χόρευα τόσο όμορφα
που τους μάγευα όλους.
στα δεκαπέντε παντρεύτηκα
μια μικρή ρωσίδα μπαλαρίνα
μιλούσαμε διαφορετικές γλώσσες
κι έτσι ο γάμος μας ήταν ευτυχισμένος
κάναμε σεξ μόνο στη ταράτσα
κοιτώντας
διαφορετικά άστρα ο καθένας.
μετά από είκοσι χρόνια γάμου
έμαθε ελληνικά
και τσακωθήκαμε για πρώτη φορά
μετά την απήγαγαν εξωγήινοι
ή το έσκασε με τον γείτονα
δεν ρώτησα λεπτομέρειες.
έμεινα μόνος με δύο έφηβες κόρες
έκανα το μόνο που ήξερα να κάνω
τις δίδαξα να χορεύουν
σαν να μην υπάρχει βαρύτητα
σαν να μην είχαν οστά τα κορμιά τους
ερωτεύτηκαν δίδυμους μουσικούς
και περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο.
το σπίτι φαίνεται τόσο άδειο
χωρίς τα κοριτσίστικα γέλια
και τα κοινόχρηστα είναι πολλά.
λέω να γυρίσω στο χωριό.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου