είσαι τόσο όμορφος που θέλω να σου θρυμματίσω την καρδιά
να τσακίσω τα μακριά σου δάχτυλα και να τα κάνω σκόνη
να κομματιάσω το αγγελικό σου γέλιο και να μην ξαναντηχήσει πουθενά στον κόσμο
θέλω να περπατήσουμε μαζί, πολύ μακριά και τα πόδια μας να τσαλαβουτάνε σ' ακτές σκεπασμένες πληγωμένα πουλιά.
να σκεπάζεις τα μάτια σου και τα φτερά να σου μαστιγώνουν τα πόδια
θέλω να με κρατάς όταν πίσω μας θα σβήνει το φως κι εγώ θα σ οδηγώ στο σκοτάδι.
δε θέλω την ευτυχία σου, τη χαρά σου, τη γαλήνη σου,
θέλω να είσαι ανήμπορος και χαμένος,
χωρίς ανάμνηση καμιά,
χωρίς ελπίδα,
γατζωμένος απ' την απελπισία..
θέλω να σε πληγώσω τόσο βαθιά..ν' αφήσω μια πλατιά παλάμη έρεβος μέσα στην ψυχή σου με τ όνομα μου,
έτσι που καμιά φωτιά ποτέ να μην σε ξαναζεστάνει..
θέλω να πληρώσεις για την αποκοτιά της λάμψης σου.
θέλω να τραυματιστείς θανάσιμα που σκόρπισες την ομορφιά σου τόσο ανενδοίαστα μπροστά μου.
θέλω να σε καταραστούν οι Θεοί,
που σ ερωτεύτηκα.
jazzmine @ dark
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου