ηλιαχτίδα του Μάρτη

Κοιτώντας έξω απ’ το παράθυρο του λεωφορείου, γελώ με το τους γρήγορους ρυθμούς που έχει πάρει η καθημερινότητα μας. 


Κάποιος, κάποτε είπε ότι κανείς άνθρωπος δεν είναι νησί .
Φυσικά και δεν είναι. Οι άνθρωποι είναι κόσμοι ολόκληροι.


Ένα πράγμα που μαθαίνω καθημερινά, είναι ότι οι άνθρωποι είναι πολυδιάστατοι. Έχουν πολλά διαφορετικά πρόσωπα, που φαινομενικά αντιφάσκουν, αλλά στο βάθος έχουν μια φυσική και λογική συνέχεια. Ζήτησε μου να σου περιγράψω τον καλύτερο μου φίλο, δεν θα το καταφέρω. Ζήτησε μου να περιγράψω εμένα και δεν θα τα καταφέρω. 
Ξέρω ότι ακόμη και οι άνθρωποι που δε συμπαθώ, κρύβουν μέσα τους ένα κόσμο ο οποίος θα με εκπλήξει.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες. Από τη σχέση με του γονείς μας, μέχρι τη σχέση με τον περιπτερά.
Το μεγαλύτερο λάθος που θα κάνεις ποτέ, είναι να θεωρήσεις ότι ξέρεις τον άλλον. Να του στερήσεις την ευκαιρία να σε εκπλήξει. Οι άνθρωποι αλλάζουν μέρα με τη μέρα, λεπτό με λεπτό. Κανείς δεν είναι αυτό που ήταν πριν δύο χρόνια. Και δυστυχώς λίγοι το συνειδητοποιούν. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ το να είσαι στάσιμος. Διόρθωση. Να πιστεύεις ότι είσαι στάσιμος.
Όλα έχουν να κάνουν με την οπτική γωνία. Όταν κλειδώνεις, δεν βλέπεις. Μένεις στην επιφάνεια. Στην επιφάνεια κάποιος μόνο επιφανειακός μπορεί είναι. Κανείς δεν είναι βαρετός, κανείς δεν είναι ηλίθιος. Η προσωπικότητα έχει αστείρευτες πτυχές που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να καταλάβουμε. 


Σήμερα έχει καλό καιρό. Λατρεύω το συνδυασμό κρύου χωρίς υγρασία, και λιακάδας. Σπάνιος. Σαν αποτέλεσμα, δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ και να εκφράσω σωστά αυτά που θέλω να πω. Άλλωστε ανέκαθεν δεν είχα αυτή την ευχέρεια λόγου. 


Αν είχα μια συμβουλή πάντως να δώσω για σήμερα, θα ήταν αυτή :
Πάρε τη μέρα και κανε την υπέροχη


missA insanE


visit missA΄s world: http://fragmentsofentropy.blogspot.com/