Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Θα σου κάνω μια προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς...




Τι και αν ο Κινηματογράφος είναι η πιο όμορφη απάτη του κόσμου; Τι και αν η ζωή έχει περισσότερη φαντασία; 
Φαντάσου, για μια στιγμή, έναν κόσμο χωρίς Κινηματογράφο. Έναν κόσμο πεζό και αβάσταχτα πραγματικό, χωρίς πολύχρωμα φανταστικά ταξίδια σε άγνωστα μέρη, χωρίς ειδυλλιακά ρομάντζα να μας γεμίζουν ελπίδα ή να μας ραγίζουν την καρδιά γιατί..."Πάντα θα έχεις το Παρίσι"...., χωρίς ξέφρενες καταδιώξεις να μας ανεβάζουν την αδρεναλίνη...."Εμπρός φτιάξε μου τη μέρα", χωρίς ξεκαρδιστικές γκάφες να μας χαρίζουν γέλιο.."Τσίτσο το λιμάνι φεύγει", χωρίς ανατριχίλες και ξαφνιάσματα για να σφίγγουμε το χέρι του διπλανού μας..."Ένας απογραφέας κάποτε προσπάθησε να με δοκιμάσει. Έφαγα το συκώτι του με λίγη φάβα και ένα καλό κιάντι. "φρσρλουπ"..!!
Ένα κόσμο χωρίς κινηματογραφικά φιλιά.."Γεννήθηκα όταν με φίλησες. Πέθανα όταν με παράτησες. Έζησα για λίγες βδομάδες, όσο με αγάπησες..", χωρίς εκρήξεις, πλεκτάνες, κυνηγητά...."Θα χρειαστείς μεγαλύτερη βάρκα...", επικές πολεμικές σκηνές γιατί..."σου αρέσει η μυρωδιά των Ναπάλμ το πρωί. Μυρίζουν νίκη" ,μεγαλεπήβολα μουσικοχορευτικά θεάματα,χωρίς τη μαγεία του αδύνατου,χωρίς την αναζήτηση του άπιαστου, χωρίς επισκέψεις στο άπειρο...."Στο Άπειρο...Και ακόμα παραπέρα!". Έναν κόσμο που τα όνειρα μας δεν θα μπορούσαν να αποτυπωθούν στο "σελιλόιντ".
Μετά απο ένα τέτοιο ταξίδι, μπορείς να φανταστείς έναν κόσμο χωρίς σινεμά; Χωρίς τον αγαπημένο σου σκηνοθέτη, χωρίς την αγαπημένη σου ταινία, χωρίς την αγαπημένη σου κινηματογραφική στιγμή; Έναν κόσμο χωρίς σκοτεινές αίθουσες, χωρίς ονειροπόλους στα καθίσματα και χωρίς φανταστικά ταξίδια στο πανί;
Καλά θα κάνεις λοιπόν να αναρωτηθείς: "Αίσθανομαι τυχερος? "Λοιπόν,αλήτη, αισθάνεσαι? Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχη μια ωραίας φιλίας.... Πραγματικά θα 'θελα να κουβεντιάζαμε κι άλλο, αλλά έχω έναν παλιό φιλο για δείπνο...


Π. Πόντικας...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου