coffee maker

είμαι ευγνώμων για το δροσερό καλοκαίρι
κι ας είναι ταραγμένες οι θάλασσες
απολαμβάνω τις καμπυλώσεις του φωτός
στην ακινησία του επιτοίχιου ρολογιού
κοιτάζω τις ζωγραφιές 
και νιώθω την καταπραϋντική επίδραση των αφηρημένων χρωμάτων,
ψιθυρίζουν λησμονημένες γλώσσες.
ανυπομονώ για τον χειμώνα μας.

Γιώργος Τρίκερι

καφές στα χείλη σου

Στιλπνή φόρμα το κορμί σου
πάντα δραπετεύει
στα κύματα σε δένω
με αδύναμη κλωστή
κι εσύ γλιστράς
σε βυθούς που δεν σε φτάνω
οι σιωπές έγιναν φωτιές
όνειρα εκμηδενισμένων αποστάσεων
παίρνω ανάσα πύρινη
βρίσκω τ' ανάκαρα
να σε κυνηγήσω
κι όλα τα αστέρια
ξοπίσω σου τρέχουν
φοράς ακέραιη φορεσιά
χωρίς νήματα
χωρίς σύνορα
μπλε σαν τετράδιο
κανείς δεν θα πρεπε να ζει για πάντα
μέχρι να βρω τις λέξεις
θα καταπίνω
αδιευκρίνιστους
σπάνιους
ρομαντικούς
κόκκους αραβικού κρασιού. 

Γιώργος Τρίκερι

πρωτοχρονιά 2018

έζησα την εποχή του αδηχόρταγου έρωτα
μέσα από τον καθρέφτη του Καβάφη
είδα τις νύχτες να περνούν
να γλιστρούν στα σιωπηλά σκοτάδια
έμοιαζε το φεγγάρι με γλυκιά συνωμοσία
χείμαρρος είναι το πάθος
και που να το κρύψω
πίσω από τις μεγάλες ιδέες
ή τα τσαλακωμένα σεντόνια.
θα κρατήσω την ανάσα μου
πίσω από τη πόρτα
μέχρι να φανείς.
ο χρόνος αρχίζει
όταν η έκφραση γδύνεται αίσθηση
όταν η πυξίδα γίνεται χάδι
όταν εσύ γίνεις
Εδώ

Γιώργος Τρίκερι

ραντεβού τον Σεπτέμβρη

μεγάλωσα και ξέχασα τα λόγια του δάσκαλου
-όταν κουράζεσαι να σηκώνεσαι να χορέψεις
ξέχασα λέξεις
χρειάζομαι μια μεγαλύτερη βάρκα
να βρω το καλοκαίρι
μια ευλύγιστη πυξίδα
γιατί οι ορίζοντες είναι ψεύτες
και κλέφτες
η μορφολογία των κυμάτων
τρυφεροί καρκίνοι στο δέρμα μου
ανυπομονώ για το Φθινόπωρο
τη τούρτα όλοκληρη να την κάψω
να πιάσει η ευχή μου
θέλω να γίνω αναλφάβητος ξανά
σε νησιά κυκλικής διάταξης
γύρω από το νου μου
να γλυκοχάνομαι.

Γιώργος Τρίκερι

χάπι εντ

ήταν ένα φτωχό αγόρι
ο παππούς του ήταν ζητιάνος
ο πατέρας του ήταν ζητιάνος
η γιαγιά του τον λάτρευε
του έφτιαχνε γλυκά
του έδινε κρυφά σοκολάτες
το τάιζε γλυκοπατάτες
το γέμιζε υδατάνθρακες
όταν ζητιάνευε 
κανείς δεν το λυπόταν
έτσι στρουμπουλό που ήταν
και δεν του έδιναν λεφτά
έπρεπε να μάθει ακορντεόν
του άρεσε
έμαθε πιάνο
όταν μεγάλωσε
έγινε διάσημος μουσικοσυνθέτης.

Γιώργος Τρίκερι

greguerias by Trikeri 4

ο χρόνος γίνεται παιδί μπροστά στην ομορφιά.


δεν είχα που να κρυφτώ κι έμαθα να μην κρύβομαι.


η πατατοσαλάτα είναι επίσης ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.


δεν σου αρέσει η ζωή σου.αγοράζεις ένα ρολόι για να νιώσεις καλύτερα. έχεις ένα καινούργιο όμορφο ρολόι και την ίδια ζωή.


Ευτυχία είναι να αδιαφορείς για τις χαμένες ευκαιρίες και να απολαμβάνεις αυτές που βρήκες.


για να δεις τι σημαίνει Γκρεγκέρια πάτησε εδώ

σμίλευση

Σταυρούλα Ασλανίδου

το μάτι διχάζει 
και διχάζεται.
κάθε ματιά 
είναι χαμένη ευκαιρία
νεκρό χάδι
στο σκοτάδι
σε μυρίζω
με την αφή σε βρίσκω
είσαι μάνγκο
είμαι αβοκάντο
σταγόνες ινδικής καρύδας
σιρόπι σοκολάτας
φυσάει τόσο λίγο τον Ιούνιο
σ’αυτή τη πόλη
ένα σκίτσο στον αφαλό σου
έχει καθήσει
σ’ακούω στην μπανιέρα
οι γοφοί σου χορεύουν
στη μελωδία του νερού
κάθε μια ανάσα 
μια διαφορετική ζωή

Γιώργος Τρίκερι

ημερολόγιο ενός performer. Performance

έχουν περάσει τρεις μέρες και βρίσκομαι ακόμα υπό καθεστώς συναισθηματικής φόρτισης. Το Σάββατο ήταν μια μαγευτική εμπειρία, κατόρθωσα να γεμίσω τη σκηνή χρώματα, χειρονομίες, χαρά. Είδα πρόσωπα στο σκοτάδι του θεάτρου να χαμογελούν. Για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση, το μεγαλύτερο βραβείο. Θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες. 

Προς το παρόν θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν. 

υ.γ προσπαθώ να προγραμματίσω άλλη μια παράσταση μέσα στον Ιούνιο.

photo credits: Σταυρούλα Ασλανίδου, Χρύσα Ποζιδου

ωρίμαση

όταν μεγαλώσω θα γίνω 
εργάτης
ποιητής
μετά φωτιά
σαν μπαλέτο
που καθρεφτίζεται σε οικεία μάτια
και στο τέλος ανθρώπινο όν.

Γιώργος Τρίκερι