έχουν περάσει τρεις μέρες και βρίσκομαι ακόμα υπό καθεστώς συναισθηματικής φόρτισης. Το Σάββατο ήταν μια μαγευτική εμπειρία, κατόρθωσα να γεμίσω τη σκηνή χρώματα, χειρονομίες, χαρά. Είδα πρόσωπα στο σκοτάδι του θεάτρου να χαμογελούν. Για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση, το μεγαλύτερο βραβείο. Θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες.
Προς το παρόν θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν.
υ.γ προσπαθώ να προγραμματίσω άλλη μια παράσταση μέσα στον Ιούνιο.
photo credits: Σταυρούλα Ασλανίδου, Χρύσα Ποζιδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου