Στιλπνή φόρμα το κορμί σου
πάντα δραπετεύει
στα κύματα σε δένω
με αδύναμη κλωστή
κι εσύ γλιστράς
σε βυθούς που δεν σε φτάνω
οι σιωπές έγιναν φωτιές
όνειρα εκμηδενισμένων αποστάσεων
παίρνω ανάσα πύρινη
βρίσκω τ' ανάκαρα
να σε κυνηγήσω
κι όλα τα αστέρια
ξοπίσω σου τρέχουν
φοράς ακέραιη φορεσιά
χωρίς νήματα
χωρίς σύνορα
μπλε σαν τετράδιο
κανείς δεν θα πρεπε να ζει για πάντα
μέχρι να βρω τις λέξεις
θα καταπίνω
αδιευκρίνιστους
σπάνιους
ρομαντικούς
κόκκους αραβικού κρασιού.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου