Ήξερα από την
αρχή ότι δε θα κρατούσε πολύ , όμως δεν
έπαψα στιγμή να ονειρεύομαι.
Mέσα από αυτά τα όνειρα έπαιρνα μικρές ανάσες ζωής.
Τη μία ονειρευόμουν ότι με κρατούσες σφιχτά και την άλλη ξαναγεννιόμουν στην αγκαλιά σου.
Κάθε στιγμή που περνούσαμε μαζί τη φωτογράφιζα. Μετά την έβαζα μέσα σε ένα κρυστάλλινο μικρό κουτάκι. Ήταν τόσο εύθραυστο , που δεν άντεξε στο λιθοβολισμό των λόγων και έσπασε σε χιλιάδες κομματάκια , τα οποία σκόρπισαν παντού τριγύρω.
Έμεινα μέρες να τα κοιτώ απορημένη."Τι συνέβει;". Δεν ήξερα.
Είχε έρθει το τέλος. Τόσο απρόβλεπτο . Τόσο άδικο. Τόσο γρήγορο..
Δεν προσπάθησα να ταιριάξω τα κομμάτια μεταξύ τους. Δεν προσπάθησα να ανατρέψω το τέλος.
Μέσα στη λήθη είδα! Είδα στο πρόσωπο , που σκεφτόμουν κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ , όλους μου τους φόβους , τους εφιάλτες. Στο δικό σου πρόσωπο. Και τότε φοβήθηκα αληθινά. Ξεγελάστηκα από το παιχνίδι του έρωτα. Τυφλώθηκα. Και τώρα πια φοβάμαι..φοβάμαι να αφεθώ. Φύγε!
Kate Idioteque
http://1091101211.blogspot.gr/
Mέσα από αυτά τα όνειρα έπαιρνα μικρές ανάσες ζωής.
Τη μία ονειρευόμουν ότι με κρατούσες σφιχτά και την άλλη ξαναγεννιόμουν στην αγκαλιά σου.
Κάθε στιγμή που περνούσαμε μαζί τη φωτογράφιζα. Μετά την έβαζα μέσα σε ένα κρυστάλλινο μικρό κουτάκι. Ήταν τόσο εύθραυστο , που δεν άντεξε στο λιθοβολισμό των λόγων και έσπασε σε χιλιάδες κομματάκια , τα οποία σκόρπισαν παντού τριγύρω.
Έμεινα μέρες να τα κοιτώ απορημένη."Τι συνέβει;". Δεν ήξερα.
Είχε έρθει το τέλος. Τόσο απρόβλεπτο . Τόσο άδικο. Τόσο γρήγορο..
Δεν προσπάθησα να ταιριάξω τα κομμάτια μεταξύ τους. Δεν προσπάθησα να ανατρέψω το τέλος.
Μέσα στη λήθη είδα! Είδα στο πρόσωπο , που σκεφτόμουν κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ , όλους μου τους φόβους , τους εφιάλτες. Στο δικό σου πρόσωπο. Και τότε φοβήθηκα αληθινά. Ξεγελάστηκα από το παιχνίδι του έρωτα. Τυφλώθηκα. Και τώρα πια φοβάμαι..φοβάμαι να αφεθώ. Φύγε!
Kate Idioteque
http://1091101211.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου