Ένα μικρό σάπιο ξύλινο καραβάκι

Ίσως το πιο φθηνό δώρο που μου έχουν κάνει όταν ακόμα ήμουν μικρός. Έστω και αν είναι μικρής αξίας, είναι μεγάλο, αμα δίνεται με καλή διάθεση. 
Ξημέρωσε. Να αυτοκτονήσω ή να φτιάξω καφέ; Να αυτοκτονήσω; Μα αυτό δεν κάνω μια ζωή; 
Όταν κανείς συνειδητοποιεί ότι η ζωή του δεν αξίζει, είτε αυτοκτονεί είτε ταξιδεύει. 
Eγώ πάντα ήθελα να ήμουν επιβάτης σε οτιδήποτε πήγαινε οπουδήποτε, αλλά κυρίως σε αυτό το μικρό "σάπιο" ξύλινο καραβάκι, χωρίς κάποιο σταθερό σχέδιο και χωρίς καμία πρόθεση να φτάσω κάπου. 
Ο αυτόχειρας είναι ταυτόχρονα δειλός και γενναίος. Δεν έχει το θάρρος να παλεύει με το χρόνο, αλλά δεν φοβάται την αιωνιότητα. Μη φοβάσαι το θάνατο, μην τον αναζητείς, του δίνεις υπερβολική αξία.
Αν μπορείς να ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις. Εξάλλου τα πρωινά όνειρα βγαίνουν αληθινά. Υπάρχει πάντα στην παιδική μας ηλικία μια στιγμή που ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει το μέλλον. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία όπως έλεγε και ο Τομ Ρόμπινς.


Π. Πόντικας.