όταν ο εαυτός μου θέλει να τεμπελιάζει, τον αφήνω.
τον αγαπώ τον εαυτό μου, του κάνω όλα τα χατίρια. σαν να είναι το κακομαθημένο μου παιδί. ποτέ μου δεν έκανα παιδιά. μου έκαναν τα αδέλφια μου ανίψια. μου πάει ο ρόλος του θείου. μηδέν ευθύνες, μόνο παιχνίδι κι ατελείωτος χαβαλές. όσο σκατοχαρακτήρας κι αν είσαι το ανίψι πάντα σε αγαπάει πιο πολύ από τους γονιούς του. οπότε εγώ που είμαι γαμάτος, φαντάζεσαι.
μια μέρα θα γίνω σκηνοθέτης. θα γυρίσω σημαντικές ταινίες, όχι κουλτουριάρικες, απλές, καθημερινές. αν κάνεις τον κόπο θα βρεις μέσα τους βαθιά νοήματα, όμορφες αλήθειες.
πάντοτε ήθελα να γυρίσω ταινίες απλώς παλιότερα ήμουν ανασφαλής αλλά δεν πίεσα τον εαυτό μου.
του έδωσα το περιθώριο να αντιμετωπίσει τις ανασφάλειες του.
και τώρα είμαι ανασφαλής, απλώς λιγότερο. όταν γράφω για τις ανασφάλειες μου τις ξορκίζω, γίνονται αδύναμες. μια μέρα από το πολύ γράψιμο θα μείνουν ανάπηρες και δεν θα μπορούν να με κυνηγούν πια.
μου αρέσει να γράφω. χάνεται όλος ο κόσμος. μένει μόνο το χαρτί που γράφω και οι νότες που ακούω (πάντοτε όταν γράφω βάζω μουσική, λιτές μελωδίες στο πιάνο. τώρα ακούω το 100 Hearts του Petrucciani).
ο Ταρκόφσκι γράφει πως η τέχνη είναι μια απόπειρα να ξεφύγουμε από την ασκήμια του κόσμου. θα προτιμούσα να ήταν όμορφος ο κόσμος και άχρηστη η τέχνη.
θα εξομολογηθώ κάτι. ποτέ δεν έχω δει ολόκληρη ταινία του Ταρκόφσκι. μόνο το Σολάρις κι αυτό γιατί είχα πάει με μια κοπέλα και ντρεπόμουν να φύγω. επίσης δεν μου αρέσει ο Γκοντάρ. ούτε ο Βέντερς. για τον Φελίνι δεν έχω αποφασίσει ακόμη. λατρεύω τον Μπέργκμαν (και του οφείλω ευγνωμοσύνη για τις εφηβικές φαντασιώσεις με την Μπίμπι Άντερσον).
όταν γυρίσω ταινία θα κλέψω από τον Ταρκόφσκι. θέλω να γίνω ο τρικεριώτης Ταρκόφσκι. και από τους άλλους θα κλέψω.
έχω μια απλουστευτική προσέγγιση για την ζωή. και για τον κινηματογράφο το ίδιο.
do whatever makes you feel happy.
untroubled.
satisfied.
ίσως φταίνε τα δεκαπέντε χρόνια που έζησα στην Αμέρικα. ίσως φταίει η κοκακόλα που μου έδινε η μάνα μου από έξι μηνών.
ίσως δεν φταίει τίποτα.
ίσως είναι γραφτό κάποιοι άνθρωποι να διάγουν τους βίους τους απροβλημάτιστοι. για να έχουν την άνεση να κάνουν τις απλές τους ταινίες που θα βλέπεις εσύ και να ψάχνεις τα βαθύτερα νοήματα και μετά να προσπαθήσεις να κάνεις τον κόσμο πιο όμορφο.
όταν ο εαυτός μου θέλει να τεμπελιάζει, τον αφήνω.
όταν θέλει παγωτό τον αφήνω να φάει όσο θέλει .
Γιώργος Τρίκερι.
για περισσότερες χειροποίητες δημιουργίες πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου