Davy lamp

lightgraffiti Michael Bosanko

Ο κ. Stewart είναι ο πιο φανατικός οπαδός στη Βρετανία. Έχει παρακολουθήσει πάνω από δύο χιλιάδες συνεχόμενα παιχνίδια της αγαπημένης του ομάδας.
Έχει ξοδέψει χιλιάδες λίρες για να παρακολουθήσει αυτά τα παιχνίδια από τότε που ξεκίνησε να πηγαίνει για πρώτη φορά στο γήπεδο, το 1955. Με πούλμαν, με αυτοκίνητο, με αεροπλάνο ακόμα και με ποδήλατο ο κ. Stewart βρέξει χιονίσει είναι πάντα στο πλευρό της αγαπημένης του ομάδας τόσο στις χαρές όσο φυσικά και στις λύπες. 
Η τελευταία φορά που έχασε αγώνα ήταν το μακρινό 1972 λόγω της παρουσίας του στο γάμο του αδελφού του (σίγουρα θα 'χε μαζί του κάποιο τρανζιστοράκι). Την περασμένη εβδομάδα ο γλυκός αυτός παππούλης μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο για μόλυνση στο πόδι, παρόλα αυτά κατάφερε να είναι παρών στο κυριακάτικο derby με την άλλη μεγάλη ομάδα και εξίσου καμάρι της πόλης. Ωστόσο, οι γιατροί του απαγόρευσαν να ταξιδεύει, αφού έκανε εγχείρηση. 
Πήγα να τον συναντήσω για να του πάρω συνέντευξη για το περιοδικό όπου εργάζομαι. Ήταν κεφάτος και γεμάτος ενέργεια και φυσικά κύριο θέμα συζήτησης μας τι άλλο; Το ποδόσφαιρο.
Ο κ. Stewart προέρχεται από εργατική οικογένεια, από πολύ μικρός έμαθε τις κακουχίες στα διάφορα εργοστάσια όπου αναγκαζόταν να δουλέψει για να θρέψει την οικογένεια του. Στη ζωή του κατάφερε πολλά μα πιο πολύ κατάφερε να κάνει έναν πετυχημένο γάμο με μια σπουδαία γυναίκα, δασκάλα στο επάγγελμα, και να μεγαλώσει δύο γιους με τα ιδανικά και τις αξίες του, κάτι για το οποίο είναι υπερήφανος. 
Η κουβέντα μας πήρε νέα τροπή όταν μου εκμυστηρεύτηκε πως όταν γίνει καλά και βγει από το νοσοκομείο δεν θα πατήσει το πόδι στο γήπεδο! Αφορμή; Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας από τον N. Στην αρχή απόρησα αλλά όπως φάνηκε παρακάτω όλες μου οι απορίες λύθηκαν. 
'' Ο φασισμός αρχίζει με τη σκέψη ότι όλοι οι άλλοι είναι ανόητοι κ. Pontikas. Αυτό που οι φασίστες μισούν πάνω απ' όλα, είναι η ευφυΐα. Η μεγάλη δύναμη ενός φασίστα είναι ότι αναγκάζει αυτούς που τον φοβούνται να τον μιμηθούν. Ο κ. Ν. Είναι πατριώτης, αγαπάει την χώρα του αλλά όχι και τους πολίτες της! 
Εγώ πολέμησα για αυτήν την χώρα, για να ζείτε εσείς ελεύθεροι τώρα, να δω ποιος θα 'ρθει στην κηδεία μου! Μην είστε πρόβατα! Οι άνθρωποι μισούν τα πρόβατα! Τα τρώνε! Όπως σας είπα η γυναίκα μου είναι δασκάλα. Έχει διαβάσει πολύ στη ζωή της. Ξέρετε τι μου είπε ένα βράδυ καθώς πέσαμε να κοιμηθούμε; ''Το να γράφεις ποίηση μετά το Άουσβιτς είναι βάρβαρο''. Ευτυχώς το σεξ μαζί της ακόμα και σήμερα είναι συναρπαστικό! Φανταστείτε να υπήρχε πρόβλημα στο ''κρεββάτι'' μας, τότε θα είχε εισβάλει και στο σπίτι μου ο ''ολοκληρωτισμός'' – είπε χαμογελώντας.
''Μετά το παιχνίδι, ο βασιλιάς και το πιόνι πάνε στο ίδιο κουτί'' και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η συνέντευξη. Φεύγοντας ο κ. Stewart μου ζήτησε μια χάρη. Πηγαίνοντας προς την εφημερίδα να περάσω έξω από το ''στάδιο του φωτός'' και να ανάψω μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μου στο Davy lamp monument. Θα αργήσει πολύ να ξαναπάει στο γήπεδο εκτός και αν ο πρόεδρος σεβαστεί την ιστορία του συλλόγου και απομακρύνει από τον πάγκο της ομάδας τον αμφιλεγόμενο, ''παρανοϊκό'', καραφλό κ. Ν.

Π. Πόντικας.